حدود یک ماه پیش به دعوت یکی از دوستای خوب و مهربون و بسیار خانومم که ۴ سال از من بزرگترن برای اولین بار تو یکی از گلگشت های یک گروه کوهنوردی به دریاچه ی ولشت کلاردشت شرکت کردم یک روز فراموش نشدنی بود کلی حالم بهتر شد یه عالمه انرژی و روحیه گرفتم یادش بخیر ۵ صبح حدود ۴۰ دقیقه وایستادیم منتظر اتوبوس منجمد شدیم!!جاده ی زیبا تا چالوس مخصوصا اونجا که یه طرفت کوهه یه طرفت دریا!وای...

توی حدود ۴ کیلومتر پیاده روی از جایی که پیاده شدیم تا دریاچه کلی حرفو شوخی و خنده و از همه مهمتر خوندن زیبا ترین ترانه های قدیمی و سنتی و محلی بود و کلی خاطره واسم موند...

گروه بسیار خوب و صمیمی بودن از همه سنین

خب دیگه بریم سراغ عکسا!اینجا اوایل پیاده روی بود:(کاش سیم برقا رو موقتا میکندن!!)

هوای پاک پاک و تو ریه هام حس میکردم

البرز زیبا دوست قدیمی من...

توجه شما رو به ماه در سمت چپ تصویر پایین جلب میکنم عاشق ماه توی آسمون روزم!(ساعت ۱۰:۳۰ اینا بود!)

رسیدیم به دریاچه:این عکس پایینی رو به پیشنهاد یکی از بچه ها که عکسای خوبیم میگیره گرفتم به ما گفت: منظره رو در انتها داشته باشید!

آسمان پاک آب زلال این خود زندگیه!:

بازگشت: 

من عاشق پرتو افشانی عکس پایینم:

جا داره یادی بکنم از چند تا بچه ی ۷ تا ۱۳ سال گروه که آخر انرژی بودن و در راه بازگشت بیهوش!